| | ధ్యకు నెటు లేఁగువాఁడ నటఁ దల్లులుఁ దమ్ములు నన్నుఁ జూచి యే | 595 |
| ఆ. | ఇనుఁడు వడిన నబ్ధు లింకిన మేరువు, పెల్లగిలిన నగ్ని చల్లనయిన | 596 |
| వ. | అని పలికి సుగ్రీవాదులం గనుంగొని. | 597 |
| శా | ఏనూ ఱొక్కటఁ జాపముల్ మెఱయఁగా నేపారునయ్యర్జునుం | 598 |
| ఉ. | అంధున కైనచంద్రునుదయంబుతెఱంగు సుమీ మదీయహృ | 599 |
| క. | ఈసకలయూథనాథులు, సేసినలావునకు సంతసించితి మీరుం | 600 |
| తే. | అనుచు విలపింప నిఖిలయూథాధిపతుల, యాననంబులు బాష్పధారాకులంబు | 601 |
| వ. | అప్పుడు విభీషణుండు గదాపాణియై సేనామధ్యంబునం దదీయరక్షణంబుకొఱకుఁ | 602 |
| క. | దొర లుత్సాహము విడుచుట, వెరవే భయశోకములకు వేళ యగునె మీ | 603 |
| సీ. | ఇది కార్య మగు నైన నిప్పుడు రాఘవు, లురగాస్త్రబద్ధు లై యున్నవారు | 604 |
| మ. | అని పల్కం గపినాథుఁ డి ట్లనియెఁ దా నవ్వీరుతో వీరలం | |
