| చ. |
పలికిన నానరేంద్రుఁ డనుఁ బార్థివపుత్ర యొకండు సేసినం
బలువురమీఁద నింత దలఁపం దగ దట్టులు గాక నిద్రమై
నొలసియుఁ దమ్ము నేమఱియు నున్నెడ వధ్యులె శస్త్రపాణు లై
నిలువనివారిఁ జంపఁ దగునే రణధర్మము నీ వెఱుంగవే.
| 558
|
| క. |
సమయము గా దిది బ్రహ్మా, స్త్రమునకు మన మిప్పు డన్నిశాచరు మాయా
తిమిరతిరోహితు నారసి, సమయింపం జాలు నద్రిచరయూథపులన్.
| 559
|
| వ. |
పనుచునది కార్యం బనుచు నతని వారించి ఋషభశరభాంజనేయగజగవయ
గవాక్షద్వివిదనీలాంగదసానుప్రస్థు లనువారిం జూచి మీరు వీని వధియించి రం
డని నియోగించిన.
| 560
|
| ఉ. |
వారును దిక్కు లొక్కమొగి వ్రయ్యఁగ నార్చుచు మీఁది కేఁగి వీఁ
డారయఁ దారకాగ్రహసమాకృతిఁ గైకొనినాఁడొ సర్వసం
హారము సేయ వీఁ డొకరుఁ డయ్యెనొ కా కనునంతలోనఁ ద
ద్ఘోరశరాళిచేత ధరఁ గూలి రతండుఁ జెలంగి వెండియున్.
| 561
|
ఇంద్రజిత్తు నాగపాశములచేత రామలక్ష్మణుల బంధించుట
| క. |
నాలుకలు గ్రోయునుగ్ర, వ్యాళశిలీముఖము లొక్కవరుస నభోభూ
గోళాంతరాళము విష, జ్వాలాభీలముగ నేయ జవమున నవియున్.
| 562
|
| మ. |
కలయం బూచినకింశుకంబులగతిన్ గాత్రంబు లస్త్రక్షతం
బులఁ జెన్నారుచు నున్నదాశరథులన్ ఫూత్కారఘోరంబుగా
గళబాహార్గళమధ్యమోరుయుగజంఘాకాండకాండాసనం
బుల నంటం బెనఁగొంచు దుస్సహదశం బొందించి బంధించినన్.
| 563
|
| క. |
బెగ డందిరి సుర లప్పుడు, జగతీస్థలి మేను వైచి సౌమిత్రి యెటుం
దెగనిరణశ్రాంతిం గను, మొగిచెనొకో నాఁగ బెట్టు మూర్ఛం జెందెన్.
| 564
|
| ఉ. |
ము న్నురగాస్త్రనిగ్రహము ముట్టియుఁ గొండొకధైర్య మూఁతగా
నున్ననరేంద్రుఁడు మఱపు నొందినతమ్మునిఁ జూచి యేగతిం
బన్నగబంధమోక్షమునుపాయ మెఱుంగక వెచ్చ నూర్చుచుం
గన్నుల బాష్పగుచ్ఛములుఁ గ్రమ్మఁగఁ గ్రమ్మఱ మూర్ఛవచ్చినన్.
| 565
|
| క. |
ఇల నొఱగె నట్లు భుజగం, బులు పెనఁగొన రాముఁ డాదిపురుషుం డయ్యున్
బలి మును బంధించినయా, ఫల మొకమైఁ గుడువ కేల పాయు ననంగన్.
| 566
|
| వ. |
అంత సుగ్రీవసుషేణహనుమద్ద్వివిదనీలాంగదసుముఖప్రముఖు లధికసంభ్రమం
బులం బఱతెంచి వారిం జూచి శోకింప విభీషణుండు బోధించుచుండె నింద్రజితుం
డును రాఘవులు దనచేతం దెగినవారకా నిశ్చయించి గర్జిల్లుచు లంకకుం జని
రావణుం గనుంగొని.
| 567
|
| మ. |
రణరంగంబున నేఁడు నాదుభుజదర్పం బొప్ప నుద్యద్ధను
|
|
