పుట:భాస్కరరామాయణము.pdf/432

సీ.⁠

నలువురు తనుఁ బట్ట నవ్వుచు నవ్వాలి, సుతుఁడును విక్రమస్ఫురణ మమర నొక్కనిమెడ [1]వాల మురిపెట్టి యొక్కనిఁ, బెలుకుఱ డాకాలఁ బెనఁచి పట్టి యిరుగేలఁ దక్కినయిరువురఁ గొని వాయు, వేగంబుమై నుడువీథి కెగసి యందుండి ప్రాణము లంతరిక్షమునన, పోవునట్లుగ వారిఁ బుడమి వైచి పరుషలీలఁ గులిశభగ్నహిమాచల, విపులశృంగపాతకవిధము దోఁపఁ గొలువుమేడ విఱిగి కూలంగఁ దాఁచుచు, నరుగ మఱియు నద్దశాననుండు.

⁠ 509

చ.⁠

వెసఁ జని పోవ నీ కడరి వీని వధింపుఁ డనంగ రక్కసుల్ ముసలగదాధనుర్విశిఖముద్గరతోమరభిండివాలప ట్టిసపరిఘాదు లొక్కురవడిం గొని చుట్టును ముట్టి నొంప న య్యసమబలుండు ముష్టి కఠినాహతులం [2]బదతాడనంబులన్.

⁠ 510

క.⁠

బలువిడి మెఱయఁగ వక్షం, బులుఁ దలలుం బగలి వారికబొందులు సుడిగొం చిలఁ గూలఁ జూచి వనచర, నిలు నిలు మని ఖరునికొడుకు నింగి సెలంగన్.

⁠ 511

క.⁠

సుఖరుం డనువాఁ డార్చుచు, ముఖమునఁ గ్రోధాగ్నిశిఖలు ముడివడఁగ శిలీ ముఖపంచకమున నుదురు వి, శిఖదశకంబునను నురముఁ జేతులు నొంపన్.

⁠ 512

ఉ.⁠

వాలము ద్రొక్కఁబడ్డ ఫణివల్లభుకైవడి నల్గి వాని నా భీలకఠోరముష్టిహతి భిన్నశిరస్కునిఁ జేసి శోకచిం తాలసమానసుం డయి దశాస్యుఁడు సూడఁగ నేలఁ గూల్చి య వ్వాలిసుతుండు వచ్చి రఘువంశ్యున కేర్పడఁ జెప్పె నంతయున్.

⁠ 513

క.⁠

చెప్పిన రాముఁడు కపివర, చెప్పినపనికంటే మిగులఁ జేసితి కార్యం బిప్పగిదిఁ జేయ నొరులకుఁ, జొప్పడ దని పలికి రక్కసుల గెలుఁ డింకన్.

⁠ 514

వ.⁠

అనిన విని యుద్ధసన్నద్ధు లగుచుఁ గడంగి రంతఁ గుముదశతబలిసుషేణులు పదియు నేఁబదియు నఱువదియును గోట్లు మర్కటభటులం గొని పూర్వపశ్చిమ ద్వారంబులకుఁ ద్రోచి నడచిరి మఱియు బలసమేతుం డై పనసుండు కుముదుపి ఱుందన తఱిమె సుగ్రీవుం డనేకయూథాధిపతులతో నుత్తరపుగోపురంబునకుఁ గవిసెఁ గోటిగోలాంగూలవీరభటులు బలయ గవాక్షధూమ్రులును మంత్రి పరివృ తుం డగువిభీషణుండును రఘువరుకెలంకు లలంకరించిరి గజగవయశరభగంధ మాదనులు దిరిగివచ్చుచుం బురికొలుపఁ గపులు పాషాణపాదపాదుల నగడ్తలు పూడ్వం దొడంగి రట్టియెడ రావణుండు సేనానాథులం గనుంగొని మీరును మీ బలములతోఁ బురంబు వెడలి వానరులఁ బరిమార్చి రండు పొం డనుచు నియో గించిన.

⁠ 515

శా.⁠

హేషాబృంహితనేమిదుందుభిముఖానేకధ్వనుల్ గ్రందుగా భూషారత్నమరీచికానికర మంభోజాప్తదీప్తిచ్ఛటో

⁠

1. వాలమునఁ జుట్టి
2. గడు నబ్బలంబులన్