పుట:భాస్కరరామాయణము.pdf/435

⁠

ప్రహారంబున నొప్పింప మోఁకాళ్లు నేల మోపం బడి రక్తలోచనుం డగుచుఁ దోన యెగసి కుముదుండు కఠినముష్టి నాక్షపాచరు నిశ్చేష్టితుం జేసి చెలంగె స మరసమాహూతుం డై భూరిభూరుహంబున ఋషభుండు వ్రేయం జేయునది లేక సారణుండు నారిదెగినవింటితోడన పిఱిందికి నోసరించె నతికాయుండు సాయ కపరంపరలు గప్ప రంభవినతులు పాషాణపాదపంబుల నమ్మహాబలుబలంబు లం గూల్చిరి ధూమ్రాక్షుండు శింజిని మ్రోయించుచు బలుగోల లెసఁగింపఁ గేసరి శిలాదారుపాతంబులు నాతని మూర్ఛపుచ్చె శుకుండు మెఱుంగుములుకు లు నెఱకులు నాటింప వేగదర్శి యతులవేగంబునం దదీయశతాంగవరూథంబు నుగ్గునూచంబుగా గుప్పించి నొప్పించి యుఱికె మహాపార్శ్వుం డుభయపార్శ్వం బుల నమ్ము లెమ్ములఁ గీలింప గంధమాదనుం డుత్తాలతాలంబున నమ్మేటినిశాటునా టోపంబు దూలించె విద్యుజ్జిహ్వుం డనలజిహ్వాభీలాంబకంబులం బొదువ శతబలి యొక్కవిశంకటం బగునశ్వకర్ణంబున నారాత్రించరుం దెరల్చె మఱియుఁ దక్కిన వలీముఖులును సర్వశర్వరీచరులు నచ్చలంబునం బెనంగి రాసమయంబున.

⁠ 522

మ.⁠

వరుసం దేరుల శూరు లై పెనఁగియున్ వైరథ్యముం బొందుచుం గరటిస్కంధము లెక్కి [1]ఢీకొలిపియుం గ్రం దై కరుల్ దూలఁగాఁ దురగారోహకు లై కడంగియు హరుల్ దోడ్తోఁ బడం గాల్వు రై సరిఁ బోరాడియుఁ గైదువుల్ సమయ ముష్టాముష్టికిం జొచ్చియున్.

⁠ 523

ఉ.⁠

నొచ్చియుఁ బోక వానరుల నొంచియు మా ఱొనరింప మూర్ఛకున్ వచ్చియుఁ గ్రమ్మఱం దెలిసి వచ్చి కడంగియు దిక్కు లార్పులన్ వచ్చియు మూఁకలం జమరి వైచియుఁ దత్తరుతాడనాదులం జచ్చిరి మేటిరక్కసులు చండమదోద్ధతి నప్డు వెండియున్.

⁠ 524

సీ.⁠

ఇరువాఁగు బెరయంగు నెగయు పెంధూళుల, తఱుచు మేఘంపుమొత్తములతెఱఁగు సారథు లిలఁ గూల సరిఁ [2]బాఱుతేరుల, మ్రోఁతలు పెన్నుఱుములవిధంబు నమ్ము లేదినరథు లంకించి వడి వైచు, చక్రాదు లుజ్జ్వలాశనులపొలుపు శుండాలములనుండి జోదులు తొరఁగించు, వాలంపజాలంబు వానవడువు ఖడ్గరోచులు మెఱుఁగులగతియుఁ గుంభ, కలితమౌక్తికములు వడగండ్లచాడ్పు నెత్రువఱద లేర్లపగిది నెఱయమెఱయ, నని పయోధరసమయంబు ననుకరించె.

⁠ 525

వ.⁠

మఱియు వివిధప్రకారంబుల నమ్మహాహవం బద్భుతరసావహం బై నిరంతరం బగుటయు.

⁠ 526

క.⁠

ఇరుదెసలవారు నితరే, తరజయకాంక్షలఁ బెనంగఁ దనబింబము ప ల్దెరువులుగ విరియు నిఁక నని, యరుగుకరణిఁ దరణి గ్రుంకె నాసమయమునన్.

⁠ 527

ఉ.⁠

వేల నతిక్రమించి లయవేళ మహాబ్ధివిలోలమీనక

⁠

1. డీకొలుప నుగ్రం బై కరుల్ మ్రొగ్గఁగా
2. దూలుతేరుల